Letnie czytanie w Gliśnie 23 lipca 2023r.

Aktorka Marzena Wieczorek przemawia do gości i interpretuje poezję. Kliknięcie powoduje powiększenie zdjęcia

23 lipca 2023 r. mogliśmy spędzić czas w urokliwym miejscu jakim niewątpliwie jest zabytkowy Pałac w Gliśnie. Poezję dwudziestolecia międzywojennego zinterpretowała gorzowska aktorka Marzena Wieczorek podczas Letniego Czytania w ramach „Lubniewickiego Lata Muz”, zorganizowanego przez Wojewódzką i Miejską Bibliotekę Publiczną im. Zbigniewa Herberta w Gorzowie Wielkopolskim. Współorganizator niedzielnego wydarzenia: Biblioteka – Centrum Kultury w Lubniewicach, w ramach własnego projektu „Lubniewickie Lato Muz”, zadbało o oprawę muzyczną  w wykonaniu zespołu Artes Ensemble. Niezwykle przyjemnym i ekscytującym momentem tego spotkania było wybranie wśród uczestników najlepszej kreacji z dawnych lat. Mile spędzony czas na długo pozostanie w naszej pamięci.

Marzena Wieczorek

pochodzi z Koszalina, w latach 1990 – 1995 pracowała w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym im. Juliusza Słowackiego. Od 1996 r. mieszka w Gorzowie Wlkp., gdzie występuje na deskach Teatru im. Juliusza Osterwy. Jest jedną z bardziej znanych i lubianych aktorek. W 2001 wygrała program  reality show “Big Brother”. Aktorka ma na koncie m.in. Pierścień Melpomeny – przyznawaną przez lata nagrodę za udany sezon. Znalazła się na słynnej liście krytyka i znawcy  teatru Jacka Sieradzkiego, który umieścił M. Wieczorek w kategorii ZWYCIĘSTWO (za wyjątkową rolę w spektaklu „Sami”). Na wortalu e-teatr.pl czytamy: “Spektakl w Gorzowie Wielkopolskim jest jak koncert orkiestry, w którym jedna instrumentalistka ma prawo do improwizacji. Zmienia ton dialogów, zrywa sytuacyjne ułożenia, wybucha gniewem, śmiechem, rozpaczą, złośliwością, każe partnerom – i widzom – iść za wewnętrzną logiką-nie logiką jej reakcji, nadążać za zmiennością, dobijać się ukrytych powodów szamotaniny. Nie mam pojęcia, czy to improwizacje, czy wszystko z góry do dołu ułożone; nieważne. Ważne, że rozpędza się teatr, w którym nic nie jest ani przewidywalne, ani banalne, ani zdystansowane, teatr żywioł. Żywioł charyzmy”

 

Edyta Latoszek

Fot. Bogdan Bloch