„I wtedy uznałam, że istnieją sprawy, których nigdy nie pojmę, choćbym nie wiem jak się starała. I choć na pewno będę się starać.”

Na stole leży książka Lauren Wolk „Rok, w którym nauczyłam się kłamać”. Dookoła porozrzucane są jesienne liście, gałązki jarzębiny i kasztany. Nad książką znajduje się tabliczka z napisem „DKK”.

Cały miesiąc z niecierpliwością czekałam na październikowe DKK (23.10.2023r.), a to za sprawą niesamowitej książki Lauren Wolk „Rok, w którym nauczyłam się kłamać”. To zdecydowanie warta przeczytania, dająca do myślenia, mądra i pełna emocji pozycja, nie tylko dla młodzieży.

Opowieść przedstawia fragment życia 12-letniej Annabelle oraz jej rodziny, mieszkającej w małej pensylwańskiej wiosce, gdzie każdy zna każdego, a plotki rozchodzą się dzięki telefonistce podsłuchującej rozmowy.

Annabelle dzień w dzień idzie do szkoły tą samą drogą – prowadzącą przez Wilczy Jar. Oczywiście, wilków tam już dawno nie ma, jednak pewnego dnia na jej drodze staje Betty! Nowoprzybyła, z pozoru niewinna dziewczynka, zakłóca spokój nie tylko w życiu głównej bohaterki… W miejscowości dochodzi do tragedii, a mieszkańcy są niemalże zgodni w swoich osądach. Czy są one słuszne?

Jest to historia o uprzedzeniach i stereotypach.  O tym, jak łatwo oceniamy innych i wydajemy osądy. Jak wierzymy pozorom i nie dociekamy prawdy, nie zdając sobie sprawy z konsekwencji.

Książka ta była wielokrotnie nagradzana. Zdobyła m.in. tytuł Najlepszej Dziecięcej książki roku „Wall Street Journal” oraz trafiła na listę bestsellerów „New York Timesa”. Z całego serca polecam!

Izabela Kryś