Catherine Griefenow-Mewis – badaczka kultury i języka somalijskiego

„Czytanie łączy pokolenia” to cykl spotkań autorskich i wielu innych wydarzeń jakie zaplanowaliśmy dla naszych czytelników w ramach obchodów Tygodnia Bibliotek 2014 w Gminnej Bibliotece Publicznej w Krzeszycach. 14 maja 2014 r. gościem w naszej bibliotece była Catherine Griefenow-Mewis. Przed emeryturą była wykładowczynią języków afrykańskich na uniwersytecie w Berlinie. Zna 15 języków co wywarło na uczestnikach spotkania, a była to młodzież z krzeszyckiego gimnazjum, ogromny zachwyt i podziw  wyrażony gromkimi brawami skierowanymi do naszego gościa. Młodzież zasypywała gościa wieloma pytaniami np. „Dlaczego na kraj zamieszkania wybrała Polskę, a nie jeden z krajów afrykańskich zgodny ze swoimi zainteresowaniami?”. Nasz gość cierpliwie i wyczerpująco odpowiadał na zadawane pytania. Drugim powodem i jakże miłym zaproszenia Catherine Griefenow-Mewis na spotkanie do naszej bibliotece, jest niedawno wydana książka „Polsko-niemieckie opowieści o psach”. Książka napisana po niemiecku i po polsku. Autorka zdradziła nam, że bardzo kontrolowała jej polski przekład. Zależało jej aby przekład polski oddał emocje, wrażliwość i zaobserwowane zachowania swoich psich przyjaciół. „Polsko-niemieckie opowieści o psach” to urocza książeczka o spokojnym życiu starszych Niemców w polskim pejzażu, gdy najważniejszą sprawą staje się codzienność w towarzystwie psów. Bo państwo Mewis zawsze mieli kilka psów. Właśnie ich losy, charaktery, odnoszenie się do właścicieli i do innych psów to główny temat tej książki. Jeden żył z nimi w Niemczech, ale gdy tylko przeprowadził się do Polski, natychmiast wszystko po polsku rozumiał. Innego odziedziczyli razem z kupionym tu
gospodarstwem. Wcześniej żył na łańcuchu, więc musieli go uczyć wolności, a taka przemiana zarówno dla ludzi jak i dla psów jest trudna. Najmniejszy i najbardziej jazgotliwy był znakomitym nauczycielem dla suki, która bardzo bała się wody. Wszystkie psy lubiły towarzyszyć panu w łowieniu ryb, bo zawsze dostały jakąś rybkę, ale prawo jej zjedzenia przysługiwało według psiej hierarchii. To spotkanie uświadomiła nam, zgromadzonym na spotkaniu, że warto spisywać i wydawać swoje książki. One nie muszą być wiekopomne, one powinny zachować nasze wspomnienia i nasz czas. Obecnie, gdy książkę łatwo wydać, dużo osób właśnie w takiej formie zachowuje swoje wspomnienia dla dzieci, wnuków lub tylko przyjaciół.
Notka o autorce:
Dr Catherine Griefenow-Mewis jest Niemką urodzoną w 1941 r. w Szwecji. Do Niemiec przyjechała z rodzicami w 1945 r. Ukończyła studia w zakresie języków afrykańskich na Uniwersytecie Humboldta, gdzie uzyskała stopień doktora i podjęła pracę w tym Uniwersytecie, początkowo jako adiunkt, a następnie docent (po habilitacji). Jest autorką licznych książek z zakresu gramatyki języka somalijskiego, artykułów i innych opracowań z zakresu językoznawstwa, wiele razy przebywała w Etiopii na badaniach studyjnych i terenowych ze studentami. Od kilku lat jest na emeryturze. Wraz z mężem zamieszkała w Polsce w małej wiosce Zaszczytowo. Mąż urodził się w Międzyrzeczu i ten fakt oraz jego choroba wymagająca ciszy i zdrowego otoczenia stały się powodem podjęcia decyzji o przeniesieniu się do Polski. Po śmierci męża dr C. Griefenow-Mewis przeniosła się do Witnicy, gdzie mieszka obecnie. Opanowała na poziomie funkcjonalnym język polski i podjęła kontakty z Niemcami i Polakami budującymi nowe, sąsiedzkie relacje.Tak trafiła do Stowarzyszenia Educatio Pro Europa Viadrina.

Małgorzata Taraszewska – GBP w Krzeszycach