07.07.2008

Przebieg spotkań – DKK Słubice

Pierwsze spotkanie DKK -organizacyjne

 
 
 
Dnia 4 kwietnia 2008 r. w Bibliotece Publicznej Miasta i Gminy Słubice odbyło się pierwsze spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Na spotkaniu zostały omówione sprawy organizacyjne, przybyło osiem osób.
 
Tematem spotkania było zapoznanie członków DKK z zasadami uczestnictwa, wyjaśnieniu co to jest DKK i jak będzie działał klub. Zapoznano się również z zainteresowaniami uczestników, dzięki czemu mamy teraz pełniejszy obraz w doborze literatury dla klubowiczów. Stworzono dwa kluby, dla dorosłych i dla dzieci.
 
Następne spotkanie odbędzie się 18 kwietnia, na którym dyskutować będziemy o książce Patricka Süskinda “Pachnidło”
 
 
 
 
 
Drugie spotkanie DKK
 
 
 
Na dzisiejszym spotkaniu, które odbyło się 18 kwietnia rozmawialiśmy o książce Patricka Süskinda „Pachnidło”. Wybór był nieprzypadkowy, wszak jest to powieść popularna, chętnie pożyczana przez czytelników, a w konsekwencji znana szerokim kręgom.
 
W spotkaniu uczestniczyło 5 osób. Jednak, nie wszyscy spośród nas znali treść książki – ci przyszli, żeby o niej posłuchać i jak sami stwierdzili „bo mówią, że dobra”. Niektórzy widzieli adaptację filmową. A czego się dowiedzieli? – „powieść aluzyjna”, „działa na zmysły”, „nasycona ogromną ilością zapachów”. „Sztuką jest napisać książkę tak, by jednocześnie czuć woń jej treści”. Sporo miejsca w dyskusji zajęła postać głównego bohatera Jana Baptysty. Bezzapachowy człowiek, pozostający na uboczu społeczeństwa, morderca, psychopata, ale też pragnący ludzkiej akceptacji i miłości przy jednoczesnej nienawiści do ludzi. Jedni go potępiali, inni brali w obronę. Wszyscy zgodni byli co do jednego – w świecie zapachów nie miał sobie równych, po prostu geniusz.

 
 
 
Trzecie spotkanie DKK
 
 
 
Dziś odbyły się dwa spotkania, a mianowicie dyskusja toczyła się w klubie dla dorosłych i klubie dla dzieci.
 
“Koleżaneczki” Ewy Nowak były przedmiotem dyskusji DKK , które odbyło się 16 maja 2008r. Na spotkanie naszego klubu dla dorosłych przybyło 5 osób. Spotkanie składało się z części oficjalnej – dyskusyjnej i mniej oficjalnej – towarzyskiej. W pierwszej części przedyskutowaliśmy tematykę książki. Jej główny motyw – przyjaźń według członków naszego klubu jest ponadczasowy, zawsze godny analizy. Zastanawiałyśmy się nad znaczeniem przyjaźni w życiu każdego człowieka, czego może on dokonać, żeby czyjąś przyjaźń pozyskać. Z wypowiedzi dyskutujących wynikało, że mogą być to zarówno czyny heroiczne jak i banalne, chociażby – przekłucie sobie pępka. Następnie tematem dyskusji były zjawiska nadprzyrodzone, czego inspiracją była niezwykła umiejętność głównej bohaterki Iwy. Okazało się, że każdy z nas o zjawiskach nadprzyrodzonych słyszał, czytał lub zetknął się osobiście. Było to więc spotkanie z “dreszczykiem”.
 
Tego dnia odbyło się również spotkanie młodych klubowiczów, a tematem dyskusji była książka Grzegorza Kasdepke ,,Pamiątki detektywa Pozytywki”.
 
Sympatyczny detektyw Pozytywka, robiąc porządki w siedzibie swojej agencji detektywistycznej “Różowe okulary”, odnalazł różne zapomniane przedmioty- pamiątki dawno już rozwiązanych zagadek. W tej właśnie, trzeciej z cyklu książce mali czytelnicy mogą prześledzić, jak sprytny detektyw rozwikłał kolejne trudne sprawy. Wspólnie przeczytaliśmy zabawną treść książki i dzieci jednogłośnie stwierdziły, że Pan Pozytywka jest jednym z najlepszych detektywów. Dzieci wyraziły chęć zapoznania się z innymi przygodami naszego bohatera. Tak też zrobimy na kolejnym, powakacyjnym spotkaniu młodych klubowiczów.
 
 
 
 
 
Czwarte spotkanie DKK
 
 
 
20 czerwca 2008 roku odbyło się kolejne spotkanie DKK. Omawiałyśmy powieść Anity Nair „Przedział dla pań” . Kobiety w świecie mężczyzn, kobiety będące rzekomo ich dopełnieniem, kobiety, które są wobec siebie bezwzględne, to nasze głośne zdania. Czytając tą lekturę, zauważyłyśmy, że ważnym jej elementem jest tło obyczajowe, czyli realia życia w Indiach. Autorka ukazała nam świat, w którym kobieta zależy od mężczyzny, w którym niezamężna nie ma prawa mieszkać sama, a samotność sprowadza na nie podejrzenie o złe prowadzenie się. Ale czy to naprawdę tylko historia o kobietach urodzonych i żyjących w Indiach? Doszłyśmy do wspólnego wniosku, że nie. Są to przecież problemy jakże bliskie nam, to często nasza codzienność. Główna bohaterka Akhila jest symbolem walki ze stereotypami, symbolem wyprawy w poszukiwaniu własnej tożsamości. Ta kobieta znajduje w sobie dość siły i determinacji, aby zawalczyć o siebie, o swoje potrzeby i marzenia. Poprzez Akhilę odkrywamy siebie. Uświadamiamy sobie, że należy i warto podjąć próbę realizacji swoich pragnień, bo mamy prawo do bycia sobą, mamy prawo do szczęścia. I to jest uniwersalna prawda.
 
Rozstając się byłyśmy pod dużym wrażeniem lektury i jak zawsze cieszyła nas myśl o ponownym spotkaniu, niestety dopiero po wakacjach. Do zobaczenia.