TEIKE Karl Albert Hermann

 Urodził się 5.02.1864 r. w Dąbiu koło Szczeci­na jako syn kowala a później ślusarza. Zmarł 28.05.1922 r. Wychowywał się w rodzinie wielodzietnej (14 rodzeństwa). Tuż po narodzinach Karla rodzina Teike przeprowadziła się do miejscowości Züllchow na północ od Szczecina, tam mały Karl uczęszczał do szkoły. Od najmłodszych lat interesował się muzyką wojskową. Często wyjeżdżał do Szczecina, aby posłuchać muzyki wojskowej, bo myślał o zawodzie muzyka. Jako chłopiec chętnie szedł za orkiestrą wojskową i wsłuchiwał się w rytm marszów.  
   
W 1878 r. w wieku 14 lat przystąpił do konfirmacji. Następnie rozpoczął naukę gry na instrumentach dętych u słynnego nauczyciela Paula Böttchera. Jako zdolny uczeń grający na kilku instrumentach występował w orkiestrze, często jako solista, grając pięknie na waltorni (rogu).  
W 1883 r. Karl Teike zgłosił się dobrowolnie do trzyletniej służby wojskowej do 123 Regimentu Grenadierów w Ulm (nad Dunajem), gdzie przebywał od 1883 do 1890 roku. Pragnął zostać dyrygentem orkiestry wojskowej.  
W 1885 roku skomponował swój pierwszy marsz „Am Donaustrand”. W 1887 r. poznał młodą dziewczynę Rosinę-Bebette z domu Loser, z którą się ożenił.  
W 1895 r. otrzymał propozycję objęcia posady policjanta w Poczdamie, gdzie służył w Królewskiej Policji (Die königliche Polizei in Potsdam) od 1 września 1895 r.  
W 1903 r. napisał szereg marszów związanych z uszanowaniem cesarza i króla Prus: „Prinz -Albrecht -Marsch”, „Prinz -Wilhelm-Marsch”, „Für Thron und Reich”, zwany także „Hohenstaufen Marsch”, „In Treue fest”, „Kaiser -Parole”, „Kronprinzen -Marsch”, „Observier Marsch”. Najbardziej znane były marsze: „In Treue fest” oraz „Alte Kameraden”. W związku z rozwojem lotnictwa i pojawieniem się pierwszych „balonów latających”, zwanych cepelinami, skomponował marsze: „Graf Zeppelin” oraz „Ein Hoch der Aviatik”.  
Rozwój sportu, a szczególnie gimnastyki, miał wpływ na Karla Teikego – dlatego napisał marsze związane z tą dziedziną i poświęcone wychowa­niu młodzieży w duchu sportowym. Marsze te były grane w czasie rozpoczęcia zawodów sportowych lub wyprowadzania zawodników. Były to: „Grosser Sport -Marsch”, „Ein Hoch dem Sport”. Dla młodzieży napisał takie marsze, jak: „Jung Deutschland”, „Jugend heraus”.  
1 lutego 1909 r. Karl Teike wyjechał z Poczdamu, udając się do Landsberga. Szybko poznał kierownika orkiestry miejskiej i kapelmistrza orkiestry wojskowej. Jego utwory były grane na koncertach w lokalu „Eldorado”. W Landsbergu spotkał kompozytora Ludwiga Siedego, który został wcielony do wojska w 1915 r. Za namową tego kompozytora przystąpił do Towarzystwa (Zakładu) ochrony praw autorskich – AMMRE (Anstalt für mechanisch-musikalische Rechte), bez większego skutku, jego utwory rozpowszechniały głównie wydawnictwa muzy­czne – takie, jak: Verlag Priedrich MBrike w Szczecinie, Verlag Bellmann und Thümer w Waldheim, Sachsen oraz towarzystwo wydawnicze Hensa Sikorskiego w Hamburgu, które wydało i rozpowszechniło słynny marsz „Graf Zeppelin”.  
W okresie I wojny światowej Teike organizował także koncerty dla chorych i rannych żołnierzy. Z okazji zwycięstwa Niemiec w I wojnie Światowej chciał napisać marsz podkreślający to wydarzenie – „Siegesfestmarsch”. Do takiego zwycięstwa jednak nie doszło i powstał marsz: Festmarsch, które miał zupełny inny wydźwięk, było to requiem.  
W Landsbergu skomponował: „Friedensbanner”, „Friedensf anf are”, „Friedensfeier”, „Die Freiheit kommt”, „Internationaler Marsch”, „Schlecht und recht”, „Neue Zeiten und Wieder daheim”.  
W 1916 r. przeprowadził się do nowego mieszkania przy Lindenplatz (pl. Staromiejski) w centrum miasta. Później nazwano to miejsce jego nazwiskiem – Teikeplatz. Gdy był już bardzo chory, przybył do niego sam Starosta Hrabia Clairon d’Haussonville z listem i propozycją, aby napisał jakiś marsz dla wojska francuskiego. Karl Teike nie miał już na to sił. Żył cały czas bardzo skromnie, rodzina uzyskała pomoc finansową ze strony Urzędu Powiatowego (Landratsamt), aby pochować go godnie na Ewangelickim Cmentarzu Mariackim (park Kopernika). Grobem zaopiekowało się Stowarzyszenie Urzędników Urzędu Powiatu w Gorzowie Wlkp. (Kreisbeamten -Verein) i przez 8 lat zbierało pieniądze na zbudowanie pomnika dla Karla Teikego.  
18 maja 1930 r. nastąpiło odsłonięcie pomnika poświeconego kompozytorowi autorstwa Carla Schnause. Przemawiał superintendent Harder z Landsbergu, który podkreślił, że tak, jak wielu przed nim, Teike nie doczekał się zebrania owoców ze swojej pracy. Pozostały jego dzieła, jego muzyka dla przyszłych pokoleń.