KÜNKEL Hans

Urodził się 7.05.1896 r. w Różankach (Stolzenberg), zmarł 17.11.1956 r. Syn rodziny dzierżawiącej majątek w Różankach, ale także w Jeninie i Łupowie (od XVIII w.). Hans Künkel był absolwentem landsberskiego gimnazjum. Studiował w Monachium i Anglii, po uzyskaniu uprawnień pedagogicznych pracował w gimnazjach we Frankfurcie n.O. i Hamburgu. Po utracie stron rodzinnych osiadł jako pastor parafii w Wolfenbüttel, kierując także tamtejszą szkołą.  
Równolegle z kolejnymi stacjami swej biografii począwszy od lat 20 doskonalił swój warsztat pisarski. Część akcji swych opowiadań umieścił w stronach rodzinnych, im poświęcił także wydaną pośmiertnie nakładem Göttinger Arbeitskreis biograficzną opowieść o nowomarchijskiej małej ojczyźnie „Auf kargen Hügeln der Neumark” (1962). Za swą twórczość został uhonorowany już w 1936 r. nagrodą literacką.  
Wybór:  
„Anna Leun. Die Geschichte einer langen Liebe”, 1932;  
„Laszlo: Die Geschichte eines Königsknaben”, 1943;  
„Das Labyrinth der Welt. Der Roman des Comenius”, 1951.