HÄNSELER August

Urodził się 23.04.1889 r. w Wieprzycach (Wepritz/Neumark) obecnie dzielnica Gorzowa, zmarł 14.07. 1945 r. w Weesow. Syn wieprzyckiego chłopa z rozpowszechnionego w tej wsi rodu Henselerów- Hänselerów-Henzelów Franza Hänselera i Luise z.d. Heese. Pierwsze wykształcenie odebrał w miejscowej Szkole Ludowej. Wcześnie zainteresowała go historia regionalna Nowej Marchii i za radą swego nauczyciela podjął naukę w Seminarium Nauczycielskim, prawdopodobnie w Strzelcach (Friedeberg/Neumark). Rozpoczął pracę w szkole w Przynotecku (Netzebruch/Neumark), nastepnie został przeniesiony do Santoka (Zantoch/Neumark) na stanowisko nauczyciela podstawowego. Od samego początku prowadzał uczniów na piesze wędrówki, barwnie opowiadając o wartościach otaczającego ich świata.  
Był członkiem Towarzystwa Historii Nowej Marchii, w którego wydawnictwach począł zamieszczać swoje opracowania. Innym ulubionym periodykiem był dodatek „Die Heimat” do „Landsberger General Anzeiger” pod red. Paula Dahmsa. Lista publikacji obejmuje kilkadziesiąt pozycji, w tym autorską monografię rodzinnych Wieprzyc z okazji 100-lecia pożaru wsi (1925). W związku ze spadkiem liczby uczniów w Santoku został służbowo przeniesiony do Friedland w Dolnych Łużycach. W czerwcu został aresztowany przez Armię Czerwoną i osadzony w obozie w Weesow, gdzie zmarł. Zasłużył się głównie opracowaniami, które umykały uwadze pochodzących z miasta historyków, a dotyczyły rybołówstwa, życia mniejszych osad, dziejów kolonizacji itd.