DOMINIK Lech

Urodził się 16.11.1955 r. w Gorzowie Wlkp. Absolwent fotografii na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Tytuł magistra sztuki uzyskał w pracowni prof. Stefana Wojneckiego. Ponadto jest absolwentem Wyższego Studium Fotografii w Warszawie, gdzie uczył się sztuki fotografii m.in. pod kierunkiem Urszuli Czartoryskiej. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Biegły sądowy w dziedzinie sztuki w zakresie realizacji obrazuilmowego, telewizyjnego i fotografii.  
Fotografią interesował się już w szkole średniej i brał udział w pierwszych konkursach fotograficznych dla młodzieży. Zdobył II nagrodę w konkursie Debiuty zorganizowanym przez Lubuskie Towarzystwo Kultury, a także II nagrodę w konkursie Architektura Wiejskich Kościołów w Trzcielu.  
W latach 1990-91 fotoreporter „Gazety Lubuskiej”. Współpracował ze wszystkimi pismami, jakie ukazywały się w Gorzowie.  
Od 1996 r. w Liceum Plastycznym prowadzi wykłady i zajęcia z fotografii. W 2002 r. otrzymał uprawnienia nauczyciela mianowanego przedmiotów artystycznych, przyznany mu przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od 2000 r. jest przewodniczącym jury konkursów fotograficznych organizowanych przez Zarząd Okręgu Ligi Ochrony Przyrody. W latach 1997-98 był kuratorem i przewodniczącym jury plenerów fotografii artystycznej w Kostrzynie nad Odrą, a także kuratorem programowym Forum Form Fotograficznych w Kostrzynie nad Odrą. W latach 1992-98 prowadził Agencję Fotografii Reklamowej „IMAGE”, w tym czasie zajmował się m.in. fotografią mody, fotografował kilkanaście kolekcji Ewy Minge. Od wielu lat bierze udział w Salonach Jesiennych organizowanych przez ZPAP na przemian w Gorzowie i Zielonej Górze.  
Wydano dwa albumy fotograficzne z jego fotografiami:  
– „Ziemia Gorzowska”, Bydgoszcz 1998);  
– „Piękno powiatu gorzowskiego”, Bydgoszcz 2001.  
Pracuje w Muzeum Lubuskim im. Jana Dekerta, jest kierownikiem Działu Naukowo-Oświatowego, a także kuratorem wystaw fotografii.  
Jego zdaniem historię fotografii daje się streścić jako walkę pomiędzy dwoma odmiennymi imperatywami: upiększaniem – które bierze się ze sztuk pięknych – i prawdomównością – która mierzona jest nie tylko poprzez kryterium prawdy wolnej od subiektywnych ocen, co stanowi dziedzictwo nauki, ale także poprzez moralizatorskie ideały prawdomówności, które przejęte zostały ze wzorów literackich.  
Wystawy indywidualne:  
1983 – Teatr w fotografii, Mała Galeria, Gorzów Wlkp.;  
1989 – wystawa autorska w ramach Konfrontacji Fotograficznych w Gorzowie;  
1991 – Image, klub MPiK, Gorzów Wlkp.;  
1992 – wystawa prac, Galeria ZPAF, Warszawa;  
1992 – Prezentacje, Galeria ZPAF, Katowice;  
1996 – Destrukcje, Mała Galeria, Gorzów Wlkp.;  
1997 – Autografie, Mała Galeria, Gorzów Wlkp.;  
1998 – Destrukcje II, Galeria Fotografii Miasta Rzeszowa, Rzeszów;  
2004 – Foto – grafie, Galeria Ars, Gorzów Wlkp.  
Wybrane wystawy zbiorowe:  
1992 – Wystawa Fotografii Wyższego Studium Fotografii, Galeria ZPAF, Warszawa;  
1993 – Dyplom’93, Stara Galeria ZPAF, Warszawa;  
1995 – Konfrontacje’95, Galeria PF, Poznań;  
1996 – Konfrontacje’96, Galeria PF, Poznań;  
1998 – Dziedzictwo i współczesność, BWA, Gorzów Wlkp. i Niemcy;  
2004 – Wystawa prac artystów – nauczycieli Liceum Plastycznego z okazji 10-lecia szkoły.  
Nagrody w Dorocznych Wystawach GTF:  
1980 – nagroda za debiut;  
1981 – III nagroda za całość prac;  
1982 – I nagroda za całość prac;  
1984 – I nagroda za zestaw Imaginacje;  
1986 – II nagroda za całość prac;  
1987 – nagroda za portret, Portret alternatywny;  
1988 – I nagroda za zestaw XXX;  
1989 – I nagroda za zestaw Rytm.  
Nagrody w Konfrontacjach Fotograficznych:  
1989 – wyróżnienie;  
1993 – II nagroda i srebrny medal w konkursie „Reportaż’92” w kategorii zdjęć pojedynczych;  
1995 – III miejsce i brązowy medal;  
1996 – wyróżnienie za zestaw Destrukcje.